aileye düşen acı..

Bu hafta çok zordu.. Ruhen o kadar ağırlıkların altında eziliyordum ki, bir ailenin dramına yakından şahit olmak hep beni ciddi manada etkiler. Profesyonel olmak gerekse de meslekte bu konuda beceremiyorum malesef.. Bir çocuk yada çocuklar çekiyor zaten ömürleri boyunca yükü.. Farklı hayatlara bölünmek zorunda kalıyor, aileler başta ihmal etmeyeceğiz çocuğumuzu yeminlerinin ardından zaman geçtikçe çocuklar sıkışıp kalıyor unutulan bir yerlerde... Buna şahit olmak bir annenin gözyaşlarını görmek, ayakta durmaya gayret edişine yardım etmeye çalışmak, eriyip gidişine seyirci kalmak, elinden birşey gelememesi, bir erkeğin yuvasını bir kibritle yakıp ardına bakmadan unutup yeni sevdalara dalma rahatlığına içten içe kızmak.. Rabbimin en sevmediği helal diye duymuştum bi ablamdan.. Aynı hafta içinde pek çok boşanma haberleri kulağıma gelince benim halimi siz düşünün.. BOŞANMAK; kimi zaman, kimi ailelerde kurtuluş oluyor.. " Boşan kurtul o adamdan\kadından" deriz bazen çevremizdeki insanlara.. Çözüm bu gibi görünür, yada kaçış yolu.. Ülkemizde çok geç başlamış olan aile danışmanlığı kavramının kurtardığı aileleri düşününce ümidim artıyor aslında.. Çocuklar sıcacık yuvalarında büyüyecekler diye... Rabbim sen yardım et boşanma aşamasında olan insanlara.. Güçlerini arttır, hanelerine huzur, eşler arasına sevgi ver, ver ki çocuklar yanlız büyümesin, kalpler kırılmasın, ocaklar sönmesin..AMİN