suçluyum..biliyorum ama sebeplerim var..:)

Uzun zamandır giremedim biliyorum, fakat niyetlendim her seferinde..İşten 16 arkadaşın ordu gibi evimi bastığı salı gününden beri yeni kendime geldim diyebilirim.. Menüyü falan saymayacağım, yiyen var yemeyen, insanların iştahını kabartmak değil niyetim... Meşhur çaydanlık şakasını yaptığımız arkadaşımızın tepkisine dakikalarca nefes almadan gülmekten, yada benim okulda yaptığım gafı unutmayan sevgili mesai arkadaşlarımdan birinin gülme krizi sayesinde süper bi gün geçti... Uzun zaman olmuştu aslında böyle dost meclislerine girmeyeli.. Çalışmanın vermiş olduğu bir asosyallik olsa da üstümde uzun zamandır, onu salı günü sildim üstümden.. Bazen düşünüyorum hemde çocukları olupta çalışan insanlar napıyorlar çok merak ediyorum..Kendilerine vakit ayırıyorlar mı? Belki de bunu göz alamadığım için annelik hayallerimi hep erteliyorum, kariyer ve evliliğin tadını çıkarmak baskın çıkıyor.. Herkes kendi çocuğun gibi olmaz deselerde benim "okuldaki çocukları severek çocuk sevgisini gideriyorum "desemde sanırım onlar haklılar... Konu açıldı da açıldı.. :) Salı gününe geri dönüyorum..Sevgili anneciğimin şalı ile kombinlediğim kıyafete arkadaşlarım bayıldılar... Canım annem öyle maharetlisin ki... Kızının yemesi gereken onlarca fırın ekmek var.. Emeklerini bereketlendirsin mevlam..